1. Sens wykonywania znaków i gestów (wrzesień 20r)

 

Jak wiemy, człowiek jest istotą cielesno-duchową, czego konsekwencją jest, że to, co dzieje się w sferze cielesnej, wpływa na stan ducha (i oczywiście na odwrót). Człowiek wyraża ten stan ducha za pomocą znaków czyli w tym przypadku słów i gestów, postaw, zachowań, które mają głębokie znaczenie. Chcemy przeżywać Mszę św. w sposób „duchowy”, ale dla tego przeżywania istotne znaczenie ma również postawa naszego ciała; powinna ona wyrażać naszą postawę duchową i wspomagać ją. Niesie ona pewną informację tym którzy nas widzą, w tym przypadku Pan Bóg i nasi siostry i bracia, ale także w nas wywołuje pewne emocje, skojarzenia, kształtuje relacje z Bogiem i ludźmi. Jeśli nawet nie rozumiemy do końca Mszy Świętej, to dobrze wykonując postawy i gesty, angażując się odpowiadając i śpiewając lub zachowując ciszę wchodzimy głębiej w tę tajemnicę.

Każdy znak podczas Mszy Świętej jest znakiem świętym, czyli mówi o obecności Boga i o osobie Boga. Pan Jezus pochwalał tych co potrafili wykonać proste znaki wiary a ganił tych, którzy niedowierzali prostym znakom działania Boga.

Pan Bóg używa znaków nadzwyczajnych: np.: nawrócenie św. Pawła pod Damaszkiem, gdy spadł z konia i zaniewidział, a potem przygarnęli go chrześcijanie, których nienawidził Szaweł. Drugą grupę stanowią sakramenty, które nie tylko oznaczają, ale także sprawiają działanie Boga, spływanie Jego łaski. My zaś rozważać będziemy w czasie tych katechez zwykłe znaki, te podczas Mszy Świętej, które rozjaśniają i wyrażają tajemnicę Bożej obecności.

Bóg liczy, że te znaki i postawy podczas Mszy Świętej, którym się poddamy, wykonamy je, pomogą nam odczytać Boga, Jego Słowo, wniosą światło w mroki naszej duszy i rozproszą zwątpienie.

Znaki dane od Boga, przekazane przez Kościół są zawsze działaniem Bożym. Jaki stąd wniosek: wszystko podczas Mszy Świętej jest ważne: wykonujmy znaki, postawy dokładnie, np. znak krzyża na początku – od czoła do klatki piersiowej, od ramienia do ramienia, i myślmy o tym, poddajmy się duchowemu wpływowi znaku, pomyślmy np., że oddajemy cześć Panu Jezusowi, który za nas umarł na krzyżu. Odpowiedzmy mocno na powitanie księdza: Pan z wami – i z duchem Twoim – wierzmy w to co mówimy, że Duch Święty zgromadził nas i w duchu wiary odbywa się to zgromadzenie., Bijmy się mocno w piersi, gdy odbywa się akt pokuty. Uśmiechnijmy się do księdza, który nas wita i gromadzi w Imię Chrystusa, Imię Boże,  reagujmy, cali bądźmy dla Boga za pośrednictwem znaków.

Katecheza 2
W budowie
W budowie